Mevlâna Meydanı, gün batımında sessizliğin anlamla buluştuğu bir mekâna dönüşüyordu. Genç kadın, bir banka oturmuş derin düşüncelere dalmıştı. Az ileride, derviş silüetini andıran duruşuyla başka bir kadın dikkatini çekti. Yanına oturdu ve yavaşça konuştu: “Ben Konya Lezbiyen Escort Anzhelika. Herkes döner, ama bazıları kendine yaklaşmak için.”
Anzhelika’nın sesi yumuşak ama düşündürücüydü. Onunla konuşmak bir felsefe metni okumak gibiydi; sade ama katmanlı. Anzhelika yalnızca bir Konya Lezbiyen Escort değil; derinliği, tenselliğe değil anlayışa taşıyan, ruhuna dokunabilen bir kadındı.
Beraber yürürlerken, konuşmalar suskunlukla bölünmedi—tam aksine, suskunlukların da anlamı vardı. Her söz, bir iç yüzleşmenin parçasıydı. Temas teklif edilmedi; doğal olarak gelişti. Otele geçtiklerinde, ilk yakınlık bir ten değil, bir gülümsemenin sıcaklığıyla geldi.
Gece boyunca Anzhelika, sadece fiziksel değil; duygusal alanı da nazikçe keşfetti. Kadın, onun yanında duygularının ağırlığını yargılamadan bırakabildi. Sabah olduğunda, sadece güzel bir gece değil; bir içsel dönüşüm yaşamış gibiydi.
Anzhelika’yla geçirdiğin gece, bedensel değil, ruhsal bir dönüşümün kapısını aralar. Onun varlığı, aradığın cevapları sana fısıldar.
